Improbus servus Marco suadet ut fugiat (cap XXVI-XXX)

Marcus iterum puer ita improbus fuit, ut non solum Iuliam sororem pulsaret, sed etiam in via cum aliis pueris pugnaret. Pater eius tam iratus erat, ut eum baculo verberare vellet, at mater cum filium pallentem propter timorem videret, maritum oravit, ne tam severe improbum puerum puniret; ei suasit ut in cubiculo duos tresve dies eum includit iuberet. Marcus quamquam gaudebat patrem eum non pulsavisse, tamen non laetabatur, quod ei necesse erat in cubiculo parvo obscuroque tam longum tempus iacere. Strepitu maximo diu clamavit, et forem manibus pedibusque percutiebat, quia eam effringere conabatur. Tandem fessus fuit pulsando et clamando; dum in lecto recumbit et dormire paulisper conatur, quidam nequam servus patris cubiculum intravit ut ei cibum ferret. Statim puer e lecto surrexit et ianua cubiculi aperta fugere conatus est, at servus eum prehendit ac tenuit. "Sine me abire! Nolo hoc in cubiculo obscuro manere!" Marcus clamavit. Tum servus parva voce: "Hic extra cubiculum pater tuus ambulat, qui statim te rursus in cubiculo custodiri iubebit. Illa via nn patet ad fugiendum. Tu ipse per te hinc effugere non potes, at hodie felix dies est tibi, quia ego te docere possum fugiendi artem. Visne me, fugiendi magistrum, tibi auxilium ferre? His verbis auditis Marcus, qui patri oboedire nolebat, neque in cubiculo manere cupiebat, servum oravit ut omnia sibi diceret sine mora: se paratum esse ad omnia pericula adeunda" dixit. Tum servus ille, nomine Fabricius cum in fugiendo puerum iuvare vellet, sic loqui perrexit. Bone puer, laetor quod tam audax esse videris, quia semper audere nobis opus est atque res secondas eligere, ut felicitatem consequamur. Nam fabulam quae de Daedalo et Icaro narratur ignoras? Unde effugere conati sunt? In carcere inclusi erant, sed nullo modo libertatem oblivisci poterant. Tibi quoque ex hoc carcere exire opus est! Ne unam quidem horam hic manere poteris! Sequere Daedali oppidum pervenies! Age, puer audax: nemo te consequi poterit! Marcus palluit cogitans quid pater de hoc consilio fugae sentire posset. Puer ita patrem iratum timebat, ut tam procul a villa fugere non auderet. Praeterea Marcus, quamquam saepe improbus fuit neque patri paruit, tamen malus puer nn erat: parentibus ipse carere nolebat, neque tantum dolorem, matri afferre volebat, ut ipsa a filio quem valde amabat relicta, multis cum lacrimis maereret. Subito Iulius cubiculum intravit, qui servum severissime reprehendit et "Audivi" inquit iratus baculum ante se tenens "istum servum tibi persuadere contantem ut mihi non pareres. Ego vero curabo ne quidquam contra dominum suum iam agere audeat! Facianm ut tergum ei doleat! Servus humi se proiecit ad pedes domini, eumque oravit ne se verberaret. "Preces tibi non proderunt, serve nequam. Verbera multa meruisti! Tu vero, Marce, veni mecum: scio te bonum puerum esse, neque te umquam matrem, quae te valde amat, relicturum esse spero, etsi homines improbi tibi suadent ut hoc facias! Iulius duodbus aliis servis imperavit ut Fabricium prehenderent atque in hortum traherent.


Ho bisogno urgentemente di questa traduzione!!