Ἐν τοῖς ἀγροῖς τὰ πρόβατα ἀνὰ τὴν χλόην ἡσυχάζει καὶ τὰ ἀρνία σκιρτάει.

Ἐν τοῖς ἀγροῖς τὰ πρόβατα ἀνὰ τὴν χλόην ἡσυχάζει καὶ τὰ ἀρνία σκιρτάει. Λύκος δὲ ἐκ τῆς ἀγέλης ἀρνίον ἁρπάζει καὶ διὰ τῆς ὕλης φεύγει. Οἱ μὲν γεωρ γοὶ τὸν λύκον διώκουσιν, τὸ δὲ ζῷον εἰς σπήλαιον καταφεύγει. Ἀλλ᾿ ἔστι δίκη καὶ ἐν τοῖς ζῴοις καὶ ἡ τοῦ λύκου κακουργία τὴν δίκην δίδωσι· καὶ γὰρ ἐν τῷ σπηλαίῳ ἄρκτος ἐστὶ καὶ τὸ τοῦ λύκου ἀρνίον ἁρπάζει καὶ κατεσθίει. Ὁ μὲν λύκος στενάζει τε καὶ τῷ ἄρκτῳ λέγει· «Ὦ ἄρκτε, τὴν ἄγραν κλέπτεις». Ὁ δὲ ἄρκτος πρὸς τὸν λύκον υπολαμβάνει «Ὦ λύκε, τὸ ἀρνίον τῶν γεωργῶν ἐστι· διὸ οὐ κλέπτω, ἀλλὰ τὸν κλέπτην κατὰ δίκην κολάζω».