Una scelta di vita:La cultura, Luciano, Gymnasion

Εγω δε, ω τεκνον, Παιδεια ειμι ηδη συνηθης σοι και γνωριμη. Ην δ' εμοι πειθη, πρωτον μεν σοι πολλα αποφανω παλαιων ανδρων εργα και πραξεις θαυμαστος, και λογους αυτων απαγγελλουσα και παντων εμπειρον αποφαινουσα, και την ψυχην, οπερ σου κυριωτατον εστι, κατακοσμησω πολλοις και αγαθοις κοσμημασχν, σωφροσυνη, δικαιοσυνη, ευσεβεια, πραοτητι, επιεικεια, συνεσει, καρτερια, τω των καλων ερωτι, τη προς τα σεμνοτατα ορμη· ταυτα γαρ εστιν ο της ψυχης ακηρατος ως αληθως κοσμος. Λησει δε σε παλαιον ουδεν ουτε νυν γενησεσθαι δεον, αλλα και τα μελλοντα προοψει μετ' εμου, και ολως απαντα, οποσα εστιν, τα τε θεια τα τ' ανθρωπινα, ουκ εις μακραν σε διδαξομαι.

Salve, mi servirebbe questa versione! xD Dal Libro di versioni "Gymnasion" xD
La versione è "Una scelta di vita: la Cultura" (Luciano)

Inizio: Εγω δε, ω τεκνον, Παιδεια ειμι, ηδη συνηθης σοι και γνωριμη.

Fine: τα τε θεια τα τ'ανθρωπινα, ουκ'εις μακραν σε διδαξομαι.

Grazie Ancora.. xD