Simonides, clarus poeta, cenabat forte Crannone ,in Thessalia, apud Scopam,nobilem et divitem virum, qui in Olympiae certaminibus magnam obtinuerat victoriam ,Inter epulas, summa cum convivarum delectatione, poeta in laudem victoris praeclarum carmen recitavi, in qou Castorem et Pollucem, certaminum patronos,tamquam auctores illius victoriae celebravit non minus quam victorem.Carmen igitur displicuit Scopae ,qui sordide poetae clamavit: <<Dimidium praemii tibi dabo;reliquum ab heroibus tuis pete;illos enim non minus quam me laudavisti>>.At paulo post ,dum cenam ministrant,servus ad Simonidem venit eique nuntiat:<<Duo iuvenes apud ianuam sunt et te vocant>>.Surgit et accurrit ad ostium Simonides,neminem videt;interea magno fragore tectum conclavis concidit,Scopas cum omnibus amicis mortem invenit,solus Simonides salvus evasit.
Simonide, un famoso poeta, cenava per caso a Crannone, in Tessaglia, presso (la casa di) Scopas, uomo nobile e ricco, che aveva ottenuto una grande vittoria alle Olimpiadi, fra l'opulenza, con grande apprezzamento da parte dei convitati, il poeta recitò un famosissimo carme, nel quale celebrò Castore e Polluce, patroni dei guerrieri, come fautori della sua vittoria non meno che del vincitore. Il carme però non fu di gradimento a Scopa, che disse sordidamente al poeta: "Ti elargirò la metà della paga; chiedi il resto ai tuoi eroi, hai lodato più loro che (me) la mia persona ". ma poco dopo, mentre la cena stava continuando, arrivò da Simonide un servo e gli disse: "Ci sono due ragazzi alla porta che ti chiamano"... (continua)
[center]LA TRADUZIONE CONTINUA QUI[/center]