da Poddy » 31 gen 2012, 9:56
Nuovo comprendere e tradurre volume 3 pagina 172 numero 1 b
Eo tempore aberat Dionysius et in Italia classem opperiebatur adversariorum, ratus neminem sine magnis copiis ad se venturum(esse). Quae res eum fefellit. Nam Dion iis ipsis, qui sub adversarii fuerant potestate, regios spiritus repressit totiusque eius partis Siciliae potitus est, quae sub Dionysii fuerat potestate, parique modo urbis Syracusarum praeter arcem et insulam adiunctam oppido, eoque rem perduxit, ut talibus pactionibus pacem tyrannus facere vellet: Siciliam Dion obtineret, Italiam Dionysius, Syracusas Apollocrates, cui maximam fidem uni habebat.
In quel tempo Dionisio era lontano e attendeva in Italia la flotta dei nemici, credendo che nessuno senza forti milizie stava per arrivare (sarebbe arrivato) da lui. La qual cosa lo ingannò. Infatti Dione grazie a quelli, che erano stati sotto il potere del nemico, arrestò la tracotanza del re e si impadronì di tutta quella parte della Sicilia, la quale era stata sotto il potere di Dionisio, e in egual modo della città di Siracusa eccetto la fortezza e l'isola unita alla città, e portò la situazione al punto che il tiranno volle fare la pace a questi patti: Dione tenesse la Sicilia, Dionisio l'Italia, Apollocrate Siracusa, nel quale solo aveva grandissima fiducia.