da narvalo » 5 set 2012, 8:55
La pazienza di Matteo Visconti
fruges pagina 208 numero 309
Maffeus Vicecomes vir hac etate prudentissimus est habitus. Is Mediolano patria prepotentis inimici viribus pulsus , dum ad Canem Magnum veronensem , exulum atque inopum hospitalitate notissimum , confugisset , turbas hominum atque conspectum vitans procul a civitate solitarium , ut aiunt , sibi delegit habitaculum . Ubi cum brevi tempore deserti senis exilium ludibrio esse inciperet, quod fama loqueretur eum solum ac vagantem dies integros supra ripam Benaci lacus agere , superbus hostis unum ex suis ad eum ludendi gratia misisse traditur. Qui solivagum , ut audierat , prospiciens , aliquandiu contemplatus accessit et domini sui verbis quesivit primum quid illic solus ageret. Respondit senior : " Retia tendo ; solus ideo , ne quis obstrepat". Subsecutus nuntius : " Qui me " ,inquit , " huc dirigit , scire cupit ex te quibus viis aut quando speres in patriam reverti". Et ille : " Iisdem " , inquit , " quibus egressus sum ; sed non antequam flagitia sua sceleribus meis preponderare ceperint. Tunc me purgatum levioremque remeare , illum ponderibus suis descendere ac precipitem agi necesse est".
da Francesco Petrarca