Un voto di Romolo - versione latino

[okallora]

Cum, indicio cuiusdam puellae Romanae, Sabini tenerent arcem Urbis, Romanus exerciius campum occupavit, qui inter Palatium et Capitolium collem est, ut ibi proelium committeret. Principes utriusque aciei pugnam ciebant: hinc Mettius Curtius, dux Sabinorum, illinc Hostius Hostilius, dux Romanorum, qui suorum animos audacia sua sustinebat. Cum vero hic, a quodam Sabino petitus (assalito), cecidisset, confestim acies Romanorum recedere incepit et usque ad ipsam portam Palatii recessit. Eodem tempore Romulus inter turbam eorum qui fugiebant arma ad caelum extulit (levò) et clamavit: «luppiter, in cuius tutela omnes sumus, iussu tuo in hoc Palatio prima fondamenta huius arcis iec. Nunc eandem arcem, quam fraude occupaverunt, Sabini tenent. At te, deum hominumque pater, obsecro ut ex ea hostes repellas ne quis arcem nostram tenere possit neque ulla hostilis vis regna tua violet. Hic ego tibi templum, quod monumentum tuae tutelae sit, voveo». Haec cum dixisset, suos ad arma concitavit et in hostium aciem irrupit.
Libro:versioni latine Versioni:pag.116 n109 Autore:Lodovico Griffa

[giada]

Poiché i Sabini, grazie all’indicazione di una fanciulla Romana, occuparono la rocca della città (di Roma), l’esercito Romano invase il campo,...
[center]la traduzione continua qui
e qui[/center]