Plutarco - Moralia Sull’amore 768 C 768 D testo greco e traduzione

Plutarco,  Moralia Sull’amore 768 C 768 D

Της Κάμμης έκπρεπεστάτης τήν όψιν γενομένης, Σινάτω δέ τω τετράρχη γαμηθείσης, Σινόριξ έρασθείς δυνατώτατος Γαλατών άπέκτεινε τον Σινά τον, ώς ούτε βιάσασθαι δυνάμενος οϋτε πεΐσαι τήν άνθρωπο ν εκείνου ζώντος. "Ην δέ τή Κάμμη καταφυγή καί παραμυθία του πάθους ίερωσύνη πατρώος Αρτέμιδος· καί τά πολλά παρά τή θεώ διέτριβεν, ουδέ να προσιεμένη, μνωμένων πολλών βασιλέων καί δυναστών αυτήν. Τοϋ μέντοι Σινόριγος τόλμησα ντος έντυχεΐν περί γάμου, τήν πείρα ν ούκ έφυγε ν ούδ' έμέμψατο περί τών γεγονότων, ώς δι" εύνοια ν αυτής καί πόθο ν ούκ άλλη τινί μοχθηρία προαχθέντος τού Σινόριγος.

"Ηκεν οΰν πιστεύσας εκείνος καί ήτει τον γάμο ν ή δ" απήντησε και δεξιωσαμένη καί προσαγαγοΰσα τω βωμω τής θεάς έσπεισεν εκ φιάλης μελίκρατον, ώς εοικε, πεφαρμακωμένον εΐθ' δσον ήμισυ μέρος αυτή προεκπιουσα παρέδωκε τω Γαλάτη τό λοιπόν ώς δ" εΐδεν εκπεπωκότα, λαμπρόν άνωλόλυξε και φθεγξαμένη τοϋνομα του τεθνεώτος "Ταύτην" εΐπεν "εγώ τήν ήμερα ν, ώ φίλτατ' άνερ, προσμένουσα σου χωρίς εζων άνιαρώς- νΰν δε κόμισαί με χαίρων ήμυνάμην γάρ υπέρ σου τον κάκιστον ανθρώπων, σοι μεν βίου τούτω δε θανάτου κοινωνός ήδέως γενομένη." Ό μέν οΰν Σινόριξ εν φορείω κομιζόμενος μετά μικρόν έτελεύτησεν, ή δέ Κάμμα τήν ήμέραν έπιβιώσασα και τήν νύκτα λέγεται μάλ' ευθαρσώς και ίλαρώς άποθανεΐν.

Essendo Camma di bellissimo aspetto fisico, ma sposata col tetrarca Sinato, Sinorige, molto potente tra i Galati, innamoratosi (di lei), uccise Sinato, poiché non riusciva ad averla con la forza né a convincere la donna finché quello (= il marito) era vivo.

Il sacerdozio di Artemide ereditato dal padre fu per Camma rifugio e conforto dal dolore;

e passava la maggior parte del tempo al servizio della dea, non facendo avvicinare (a sé) nessuno, benché aspirassero alla sua mano molti re e potenti (signori). Quando poi Sinorige osò contattarla per (proporle) le nozze, non respinse il tentativo né lo biasimò per i fatti passati, come se Sinorige fosse stato spinto dall’affetto e dal desiderio per lei e non da altra malvagità.

Egli era dunque giunto fiducioso, e (le) chiedeva di sposarlo; ed ella (gli) andò incontro, e, presolo per mano e condottolo all’altare della dea, fece una libagione da una coppa di idromele, a quanto pare, già avvelenata; poi dopo averne bevuta metà, diede il resto al Gàlata. Ma quando vide che l’aveva bevuta (tutta), lanciò un grido di gioia e, dopo aver invocato il nome del (marito) morto, disse: "Carissimo marito, vivevo senza di te nel dolore, aspettando questo giorno; ma ora accoglimi felice: infatti mi vendicai per te del peggiore degli uomini, poiché sono stata felicemente compagna di vita con te, ma di morte con costui". Sinorige, portato (via) in lettiga, morì dopo poco; Camma invece, sopravvissuta (ancora) il giorno e la notte, si dice che sia morta con molto coraggio e serenità.