Non un padrone, ma un padre

Non consuli modo sed omnibus civibus enitendum reor, ne quid de principe nostro ita dicant, ut idem illud de alio dici potuisse videatur.

Quare abeant ac recedant voces illae quas metus exprimebat. Nihil est quale ante dicebamus, nihil enim quale antea patiebamur; nec eadem de principe palam quae prius praedicebamus, neque enim eadem secreto quae prius loquebamur.

Discernatur orationibus nostris diversitas temporum, et ex ipso genere gratiarum agendarum intellegatur, cui quando sint actae. Nusquam ut deo, nusquam ut numini blandiamur: non enim de tyranno sed de cive, non de domino sed de parente loquimur. Unum ille se ex nobis - et hoc magis excellit atque eminet, quod unum ex nobis putat, nec minus hominem se quam hominibus praeesse meminit.

Intellegamus ergo bona nostra dignosque nos illis usu probemus, atque identidem cogitemus, quam sit indignum, si principibus praestemus obsequium, qui servitute civium laetantur maius quam qui libertate.

Credo che non solo il console ma tutti i cittadini dovrebbero sforzarsi, a non dire alcunchè sul nostro principe così, da sembrare che quella stessa cosa potesse essere stata detta da un altro. Per tale ragione quelle dicerie che la paura esprimeva vanno e vengono.

LA TRADUZIONE CONTINUA QUI