Il contadino e la fortuna - Metis
Metis pagina 127 numero 40
Γεωργος σκαπτει τον αγρον και χρυσιω περιτυγκἁνει. Καθ'εκαστην την ημεραν ουν τη Γη χαριν εχει επι τη ευεργεσια. Τω γεωργω δε η Τυχη παρισταται και λεγει· "Ω φιλε, τι τη Γη τα εμα δωρα προσανατιθης, απερ εγω σοι διδωμι; Ει γαρ ο καιρος μεταβαλλει και προς ετερους γεωργους το χρυσιον ερχεται, την Τυχην μεμφη. " Ο μυΘος δηλοι οτι χρη ευεργετην επιγιγνωσκειν και τουτω κἁριν αποδιδοναι.