ecco a te
Θέλω γούν σοι διηγήσασθαί τι Πυθοί γενόμενον. Ταραντίνος Ευάγγελος τούνομα τών ουκ αφανών εν τώ Τάραντι επεθύμησεν νικήσαι Πύθια. τά μέν ούν τής γυμνής αγωνίας αυτίκα εδόκει αυτώ αδύνατον είναι μήτε πρός ισχύν μήτε πρός ωκύτητα εύ πεφυκότι, κιθάρα δέ καί ωδή ραδίως κρατήσειν επείσθη υπό καταράτων ανθρώπων ούς είχε περί αυτόν επαινούντων καί βοώντων οπότε καί τό σμικρότατον εκείνος ανακρούσαιτο. ήκεν ούν εις τούς Δελφούς τοίς τε άλλοις λαμπρός καί δή καί εσθήτα χρυσόπαστον ποιησάμενος καί στέφανον δάφνης χρυσής κάλλιστον, ως αντί καρπού τής δάφνης σμαράγδους είναι ισομεγέθεις τώ καρπώ: τήν μέν γε κιθάραν αυτήν, υπερφυές τι χρήμα εις κάλλος καί πολυτέλειαν, χρυσού μέν τού ακηράτου πάσαν, σφραγίσι δέ καί λίθοις ποικίλοις κατακεκοσμημένην, Μουσών μεταξύ καί 'Απόλλωνος καί 'Ορφέως εντετορνευμένων, θαύμα μέγα τοίς ορώσιν.
'Επεί δ' ούν ποτε καί ήκεν η τού αγώνος ημέρα, τρείς μέν ήσαν, έλαχεν δέ μέσος αυτών ο Ευάγγελος άδειν: καί μετά Θέσπιν τόν Θηβαίον ου φαύλως αγωνισάμενον εισέρχεται όλος περιλαμπόμενος τώ χρυσώ καί τοίς σμαράγδοις καί βηρύλλοις καί υακίνθοις: καί η πορφύρα δέ ενέπρεπε τής εσθήτος, ή μεταξύ τού χρυσού διεφαίνετο. τούτοις άπασι προεκπλήξας τό θέατρον καί θαυμαστής ελπίδος εμπλήσας τούς θεατάς, επειδή ποτε καί άσαι καί κιθαρίσαι πάντως έδει, ανακρούεται μέν ανάρμοστόν τι καί ασύντακτον, απορρήγνυσι δέ τρείς άμα χορδάς σφοδρότερον τού δέοντος εμπεσών τή κιθάρα, άδειν δέ άρχεται απόμουσόν τι καί λεπτόν, ώστε γέλωτα μέν παρά πάντων γενέσθαι τών θεατών, τούς αθλοθέτας δέ αγανακτήσαντας επί τή τόλμη μαστιγώσαντας αυτόν εκβαλείν τού θεάτρου
la traduzione la trovi sul nostro sito cliccando
/luciano/un-esibizione-ingloriosa.html